بررسی شیوه ی بیان و سبک نوشتاری کتاب « الجامع فی الأدویه المفرده »

سابقه و هدف: سبک شناسی، در اصطلاح علمی در حوزه زبان شناسی است که موضوع آن بررسی شیوه های گوناگون بیانی در متون است. از این دیدگاه شیوه ای که از آغاز تا پایان متن یک اثر به شکل قابل توجهی تکرار شده باشد، سبک نامیده می شود. مقاله حاضر به بررسی سبک شناسی کتاب «الجامع فی الأدویه المفرده» نوشته ابن بیطار پرداخته است. «ابن بیطار»، از جمله گیاه شناسان و داروشناسان اندلسی بوده که با نگارش کتاب خود، تأثیر به سزایی در رشد و تکامل علم دارو داشته است، کتاب وی دایرهالمعارف بزرگ داروشناسی است، که بنا به باور بسیاری از دانشمندان مسلمان و غیرمسلمان، مفصل ترین و روشمندترین تألیفات داروشناسی در تمدن اسلامی است. هدف از این پژوهش، دستیابی به شیوه های ابن بیطار در نگارش این کتاب است. مواد و روش ها: مقاله حاضر ابتدا به بیان معانی لغوی و اصطلاحی سبک شناسی پرداخته است؛ در ادامه، بعد از معرفی کوتاه از ابن بیطار و آثار او، با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی به بررسی شیوه های سبک ساز متن کتاب ابن بیطار می پردازد. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان می دهد که ویژگی های اسلوب علمی در کتاب رعایت شده است، به گونه ای که نویسنده برای هر موضوع یک شیوه تا آخر کتاب به کار برده است و این همان چیزی است که در نگارش اسلوب های علمی باید رعایت شود